Terminologia, którą posługują się bankowcy, jest często trudna w zrozumieniu dla konsumenta. Warto dowiedzieć się, czym są najważniejsze wskaźniki, które wykorzystywane są przez banki przy okazji liczenia zdolności kredytowej. Zalicza się do nich wskaźniki LTV i DTI.
Wskaźnik LtV to stosunek kwoty kredytu do wartości zabezpieczenia spłaty, a DtI oznacza stosunek zobowiązań kredytowych oraz innych zobowiązań do dochodu kredytobiorcy.
Czym jest LTV?
Wskaźnik LtV to skrót od angielskiego wyrażenia Loan to Value. Określa on stosunek kwoty kredytu do wartości zabezpieczenia, czyli wartości nieruchomości, która będzie stanowiła zabezpieczenie spłaty zobowiązania kredytowego. Wskaźnik ten oblicza się, dzieląc wysokość kredytu przez wartość nieruchomości.
Błędem jest utożsamianie wskaźnika LtV z poziomem wkładu własnego kredytobiorców. W rzeczywistości wskaźnik ten jest zależny od tego, ile pieniędzy z własnych środków kredytobiorca zgromadził na zakup nieruchomości. Jeśli na przykład kupowane na kredyt z banku mieszkanie kosztuje 250 tys. zł, a wkład własny klienta 50 tys. zł, to LtV wyniesie: 200 tys./250 tys. zł = 0,8, czyli 80 proc.
Pod uwagę przy wyliczaniu LtV bierze się zwykle nie tylko gotówkę w posiadaniu kredytobiorców, ale i cały majątek w ich dyspozycji, w skład którego mogą wchodzić: druga nieruchomość, działka, dom itp. Im niższy wskaźnik LtV tym lepiej dla klienta, ponieważ jego szanse na zaciągnięcie kredytu na korzystniejszych warunkach wzrastają.
Sprawdź oferty kredytów hipotecznych w porównywarce eBroker.pl »
Wskaźnik DTI
Pod pojęciem DTI, a właściwie DtI należy rozumieć wskaźnik Debt to Income, który interpretowany powinien być jako stosunek zobowiązań kredytowych oraz innych zobowiązań do dochodu kredytobiorcy. Na jego podstawie bank szacuje, czy osoba wnioskująca o kredyt będzie w stanie go spłacić wraz z naliczonymi odsetkami.
We wniosku kredytowym składanym w banku zawsze podaje się wysokość swoich miesięcznych dochodów. Załóżmy, że wynagrodzenie potencjalnego kredytobiorcy wynosi 4 tys. zł miesięcznie na rękę (netto), ale nie oznacza to, że całość jest do jego swobodnej dyspozycji. Z puli tej musi opłacić inne zobowiązania, m.in. raty pozostałych kredytów i pożyczek, koszty utrzymania, czy na przykład alimenty.
Płać ratę kredytu niższą nawet o 30%. Porównaj oferty »
Wskaźnik DtI oblicza się jako iloraz sumy zobowiązań kredytowych i innych oraz dochodów netto, a następnie mnoży przez 100 proc. Na przykład przy dochodach 4 tys. zł na rękę miesięcznie i wydatkach 1 tys. zł miesięcznie, trzeba jeszcze uwzględnić wysokość wnioskowanej kwoty kredytu (rata miesięczna przykładowo 1000 zł):
1 tys. zł + 1 tys. zł / 4 tys. zł x 100 proc. = 50 proc.
Oznacza to, że 50 proc. dochodów będzie co miesiąc przeznaczana przez klienta na spłatę udzielonych mu zobowiązań. Bank na tej podstawie decyduje, czy udzielić wnioskodawcy kredytu i czy będzie go stać w takim przypadku na różne, nieprzewidziane wydatki.
Komentarze
Właściciel serwisu eBroker.pl - Rankomat.pl nie weryfikuje opinii, recenzji czy ocen użytkowników zamieszczanych za pośrednictwem systemu Disqus, zarówno w zakresie ich rzetelności, jak i wiarygodności. Nie możemy potwierdzić, czy użytkownicy faktycznie korzystali z produktów i usług banków, firm pożyczkowych i Towarzystw Ubezpieczeniowych (TU) (za pośrednictwem portali należących do rankomat.pl lub bezpośrednio na stronie instytucji), których dotyczy opinia.
Jednocześnie informujemy, że w Serwisie publikowane są zarówno pozytywne, jak i negatywne komentarze.