Czym ma być świadczenie uzupełniające dla niepełnosprawnych?

Świadczenie uzupełniające w kwocie 500 zł ma przysługiwać osobom niezdolnym do samodzielnej egzystencji oraz niezdolnym do pracy i samodzielnej egzystencji. 

Podstawa prawna świadczenia
Dla świadczenia uzupełniającego dla osób niepełnosprawnych, tzw. 500 plus dla niepełnosprawnych, podstawę prawną stanowi podstawa podpisana przez prezydenta RP Andrzeja Dudę 9 sierpnia 2019 roku. Jej przepisy będą obowiązywały dopiero od 1 października 2019 roku.

Dla kogo świadczenie?
Uprawnieni do otrzymania świadczenia muszą spełnić warunki:

• ukończyć 18 rok życia;
• być niezdolnym do samodzielnej egzystencji, co zostało stwierdzone stosownym orzeczeniem o niezdolności lub całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji;
• nie być uprawnionym do emerytury ani renty, nie mieć ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowego ze środków publicznych, ani nie być uprawnionym do świadczenia zagranicznej instytucji właściwej do spraw emerytalno-rentowych.

Świadczenie uzupełniające będzie też wypłacane w przypadku posiadania uprawnienia do emerytury, renty albo innych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, ale ich łączna wysokość brutto nie będzie przekraczała 1600 zł. Limit ten nie bierze pod uwagę kwoty renty rodzinnej, jaka przysługuje dziecku, które stało się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy zanim skończyło 16 lat lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25 roku życia.
Poza tym świadczenie uzupełniające 500 plus dla niepełnosprawnych przyznane zostanie dla osoby, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i polskie obywatelstwo lub ma prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce, jeśli jest obywatelem jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej albo Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (w skrócie EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub ma zalegalizowany pobyt w Polsce.
Automatycznie tymczasowe aresztowanie lub odbywanie kary pozbawienia wolności pozbawia prawa do uzyskiwania świadczenia 500 plus dla niepełnosprawnych.

Wniosek o świadczenie
Przepisy ustalają, że o świadczenie uzupełniające trzeba się ubiegać na podstawie stosownego wniosku, który można złożyć w każdej placówce ZUS lub przesłać go pocztą. Do wniosku trzeba dołączyć:

• orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji;
• orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji;
• wydane w terminie przed 1 września 1997 roku przez komisję lekarską ds. inwalidztwa i zatrudnienia orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidzkiej, jeśli nie minął termin ważności orzeczenia.

Decyzja o świadczeniu zostanie wydana w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do jej wydania, np. od chwili uprawnienia się orzeczenia. Świadczenie przysługuje w kwocie 500 zł, jeśli dana osoba nie jest uprawniona do emerytury ani renty i nie ma ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych, albo ma takie świadczenia, ale ich łączna kwota brutto nie przekracza 1100 zł.